Μετά την άλωση της Κρήτης, πολλοί από τους πρόσφυγες που εγκαταστάθηκαν στα Ιόνια νησιά υποστηρίχθηκαν οικονομικά από το βενετικό δημόσιο. Το μηνιαίο επίδομα, που εξακολουθούσαν να λαμβάνουν σε γαλέτα ή και σε χρήματα 223 κρητικές οικογένειες στη Ζάκυνθο και 206 αντίστοιχα στην Κέρκυρα δέκα χρόνια αργότερα, σημειώνεται σε δύο καταλόγους, που απέστειλε στον Δόγη της Βενετίας ο γενικός προβλεπτής θαλάσσης Ιερώνυμος Κορνάρος το 1683. Στα έγγραφα παρατίθενται τα ονόματα του αρχηγού και των μελών κάθε οικογένειας, καθώς και το είδος και το ύψος του βοηθήματος, που προσδιοριζόταν ανάλογα με τις εκτιμώμενες ανάγκες της και την κοινωνική της θέση. Οι δύο κατάλογοι εντοπίστηκαν στο Κρατικό Αρχείο της Βενετίας και δημοσιεύονται στο ιταλικό πρωτότυπο. Οι δύσκολες λέξεις και φράσεις ερμηνεύονται σε υποσημειώσεις.