Ο άγιος Ιωάννης ο Ξένος υπήρξε ανάμεσα στους πρωτεργάτες της αναζωπύρωσης της ορθοδοξίας και της αναδιοργάνωσης του μοναστικού βίου στη δυτική Κρήτη, μετά την ανάκτηση του νησιού από το Νικηφόρο Φωκά. Μελετάται η λειτουργική και λατρευτική παράδοση του αγίου, που είχε διχαστεί ανάμεσα στις παραδόσεις για τον άγιο Ιωάννη τον Ερημίτη, ο οποίος τιμάται στην περιοχή της Κυδωνίας, και για τον άγιο κυρ Γιάννη, που τιμάται στη γενέτειρά του, το Σίβα Πυργιωτίσσης, και στην Κίσσαμο. Ταυτίζονται τα ερείπια μονής που σώζονται στο ακρωτήρι Μελέχας των Χανίων με τον Άγιο Γεώργιο το Δούβρικα, που έκτισε ο άγιος. Δημοσιεύεται ο βίος με τη διαθήκη του σε λόγια και σε δημώδη μορφή. Η έκδοση συνοδεύεται από πίνακα λέξεων και σημειώσεις.