Παρουσιάζεται η διεθνής συγκυρία που επηρέασε την κρητική επανάσταση των ετών 1866-1869. Οι Ρώσοι πανσλαβιστές είχαν επικεντρωθεί στην προστασία των αλύτρωτων σλαβικών λαών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και στην αναζήτηση διεξόδου προς το Αιγαίο. Η Γαλλία, μολονότι επεδίωκε να αποκτήσει μεγαλύτερη επιρροή στην ανατολική Μεσόγειο, είχε απορροφηθεί από την προσπάθεια να αντισταθμίσει την υπέρμετρη ενίσχυση της θέσης της Πρωσίας. Η Αγγλία, προκειμένου να διασφαλίσει την οδό προς το αποικιακό της κράτος στις Ινδίες, επέμενε στη διατήρηση της εδαφικής ακεραιότητας της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Η τελευταία συναίνεσε σε παραχωρήσεις προς τους Κρητικούς με τον "οργανικό νόμο της Κρήτης του έτους 1868", ο οποίος ωστόσο δεν εφαρμόστηκε. Η κυβέρνηση της Ελλάδας εξασφάλισε συμμαχία με το ημιανεξάρτητο κράτος της Σερβίας, αλλά χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα.