Προκειμένου να εξακριβωθεί ο αριθμός των επισκοπών που δημιουργήθηκαν στην Κρήτη ως τον 10ο αιώνα αντλούνται στοιχεία από μία σειρά πηγών: μία επιστολή του αποστόλου Παύλου, μία μαρτυρία του Ευσεβίου από την αλληλογραφία του Διονυσίου Κορίνθου, τα Πρακτικά των Οικουμενικών Συνόδων και της εν Σαρδική τοπικής Συνόδου, την Πολιτική Γεωγραφία του Ιεροκλέους, το Τακτικό των Λέοντος Γ΄ και Κωνσταντίνου Ε΄, τα Τακτικά του 9ου αιώνα και το Τακτικό του Βασιλείου Βουλγαροκτόνου. Στα τέλη του 1ου αιώνα υπήρχαν περισσότερες από μία χριστιανικές κοινότητες. Τον 3ο και 4ο αιώνα οι επισκοπές πλησίαζαν τις οκτώ. Αυξήθηκαν κατά μία ή δύο τον 5ο και 6ο αιώνα. Η περίοδος της ακμής τους τοποθετείται ανάμεσα στα χρόνια του Ανδρέα Κρήτης και στην αραβική κατάκτηση του νησιού.