Ο κώδικας Marcianus Graecus VII 22 του κρητικού Γεωργίου Κλόντζα, που χρονολογείται στο 1590, περιέχει χρονογραφικά σημειώματα, χρησμούς και μικρογραφίες με θέμα την ιστορία του Βυζαντίου και ειδικότερα της Κρήτης. Από το υλικό που αφορά στο νησί, ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν ορισμένοι χρησμοί για τις συμφορές που θα συνεπαγόταν η επαπειλούμενη τουρκική κατάκτηση, οι οποίοι εκδίδονται με βάση το συγκεκριμένο χειρόγραφο και τρεις ακόμα παραλλαγές από τους κώδικες Oxoniensis Baroccianus Graecus 145, Copenhagensis Graecus 2148, Athoniensis Iberensis 686 και Palermitanus I.E.8. Τα κείμενα απηχούν τα αισθήματα των κατοίκων του νησιού στις παραμονές της άλωσης της Κύπρου και ενσωματώθηκαν νωρίς στο corpus των χρησμών για τις τύχες των εδαφών της αλλοτινής βυζαντινής αυτοκρατορίας, που κυκλοφορούσαν κατά τον 16ο και τον 17ο αιώνα.