Ενισχύεται η υπόθεση για την ύπαρξη χασμάτων στην κρητική κωμωδία Στάθης. Η υποκατάσταση του Χρύσιππου από τον Πάμφιλο στις ερωτικές συναντήσεις με τη Φαίδρα, που δε δηλώνεται σαφώς στην μορφή με την οποία παραδίδεται το κείμενο, είναι μοτίβο συνηθισμένο σε ιταλικές αναγεννησιακές κωμωδίες, όπως το έργο του Ariosto I Suppositi. Μολονότι έχουν παραλει φθεί και τα κυριότερα επεισόδια της σκηνικής δράσης του Μπράβου και του Δασκάλου, εντοπίζονται ίχνη τους. Ένδειξη για χάσμα αποτελεί επίσης η εμφάνιση ενός αινιγματικού προσώπου, της Μαργαρίτας, στο τέλος του έργου. Οι περικοπές μπορούν να αποδοθούν σε κάποιον διασκευαστή που προσάρμοσε το έργο στις ανάγκες θεατρικής παράστασης, η οποία δόθηκε πιθανότατα στα Επτάνησα. Έτσι εξηγείται επίσης η τρίπρακτη δομή του Στάθη και η χαλαρή σύνδεση των σκηνών.