Η πρώτη κριτική έκδοση του Ερωτοκρίτου είχε προγραμματιστεί από κοινού από τον Στέφανο Ξανθουδίδη και τον Στυλιανό Μιχ. Αλεξίου. Προμηθεύτηκαν αντίγραφα του χειρογράφου του Λονδίνου και των δύο παλαιότερων εκδόσεων και επεξεργάστηκαν μαζί το κείμενο για μια πενταετία. Το 1910 συνυπέγραψαν ένα συμφωνητικό με το οποίο μοιράζονταν την επιστημονική ευθύνη, ενώ τα έξοδα για την εκτύπωση αναλάμβανε ο Αλεξίου. Οι πρώτες διαφωνίες μεταξύ τους εμφανίστηκαν κατά τις διορθώσεις των τυπογραφικών δοκιμίων του πρώτου τυπογραφικού φύλλου του κειμένου. Ο Αλεξίου, ο οποίος προτιμούσε τη χρήση του τύπου "Ρωτόκριτος" αντί του λογιότερου "Ερωτόκριτος" στον τίτλο της επικεφαλίδας, καθώς και τη φωνητική απόδοση ορισμένων λέξεων και τύπων, αποφάσισε μετά από μακρές συζητήσεις να αποχωρήσει από την επιστημονική επιμέλεια της έκδοσης. Η εκτύπωση ολοκληρώθηκε με μοναδικό εκδότη τον Ξανθουδίδη το 1915.