Με αφορμή τις παρατηρήσεις του Λίνου Πολίτη για την κριτική αποκατάσταση τριών κρητικών κειμένων, οι οποίες δημοσιεύτηκαν στον ΙΒ΄ τόμο των Κρητικών Χρονικών, εξετάζονται ορισμένα μεθοδολογικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εκδότες των έργων της κρητικής λογοτεχνίας. Σταθμίζεται η αξιοπιστία των εμπορικών και λαϊκών εκδόσεων της Βενετίας. Υπογραμμίζεται η σημασία της λογικής συνέπειας του περιεχομένου και η αξία ορισμένων κριτηρίων μορφής, όπως η γλώσσα, η σύνταξη, το ύφος και η στιχουργία ενός ποιητή, για τον έλεγχο της γνησιότητας των παραδεδομένων γραφών. Επικρίνεται η υπερβολική προσήλωση στις πηγές. Διερευνώνται, τέλος, οι περιπτώσεις στις οποίες μπορεί να εφαρμοστεί η αρχή της ομοιομορφίας.