Μελετάται η ιστορία της μονής του Αγίου Γεωργίου του Απανωσήφη από την ίδρυσή της, κατά την τελευταία περίοδο της βενετοκρατίας, ως τις αρχές του 20ου αιώνα. Πληροφορίες αντλούνται κυρίως από χειρόγραφα της μονής, έγγραφα του Τουρκικού Αρχείου Ηρακλείου και προφορικές παραδόσεις. Παράλληλα εξετάζεται η ιστορία ορισμένων μετοχίων της, όπως η πλησιόχωρη μονή του Αστρατήγου, η μονή της Θεοτόκου κοντά στο Βενεράτο κι ο ναός του Αγίου Γεωργίου στο Αϊδίνι της Μ. Ασίας. Δημοσιεύονται, μεταξύ άλλων, ένα απόσπασμα της Διηγήσεως περί του πώς και τίνι τρόπω συνεστήθη και ανηγέρθη η αγία αύτη Μονή, που συνέγραψε ο ιεροδιάκονος Ιάκωβος το 1864, καθώς κι ένας παρακλητικός κανόνας στον Άγιο Γεώργιο του Απανωσήφη, που συνετέθη την περίοδο της πολιορκίας του Χάνδακα από τους Οθωμανούς.