Μετά την άλωση της Κρήτης από τους Οθωμανούς (1669), οι Βενετοί διατήρησαν τα φρούρια της Σούδας και της Σπιναλόγκας. Στο φρούριο της Σούδας κατέφυγαν αρκετές κρητικές οικογένειες, που επιχειρούσαν να εξασφαλίσουν τα προς το ζην με το ψάρεμα, με μικρής κλίμακας εμπορικές συναλλαγές ή και με την επαιτεία. Σε ορισμένες από τις οικογένειες αυτές παρέχονταν μικρές ποσότητες τροφίμων από τη βενετική πολιτεία. Στο Κρατικό Αρχείο Βενετίας σώζεται μια απογραφή όλων των κρητικών οικογενειών που βρίσκονταν στο φρούριο, σε δύο κατηγορίες ανάλογα με το εάν λάμβαναν το βοήθημα ή όχι. Συντάχθηκε τον Δεκέμβριο του 1713 από τον έκτακτο Προνοητή της Σούδας Αλβίζε Μάνιο και απεστάλη στον Γενικό Προνοητή Θαλάσσης Αυγουστίνο Σαγρέδο. Το έγγραφο δημοσιεύεται σε ελληνική μετάφραση.