Μετά την προσάρτηση της Κρήτης στη βενετική επικράτεια, η μητρόπολη και οι επισκοπές των ορθοδόξων πέρασαν σε καθολικούς ιερωμένους. Το ένα τρίτο των κτημάτων που περιήλθαν στο βενετικό δημόσιο εκχωρήθηκε στη λατινική εκκλησία. Την πρώτη αυτή περίοδο ο ανώτερος καθολικός κλήρος βρισκόταν συχνά σε διαμάχη με τις βενετικές αρχές για ποικίλα οικονομικά ζητήματα και για θέματα δικαιοδοσίας. Στις αρχές της δεκαετίας του 1320 ο βενετός δόγης Ιωάννης Soranzo και ο καθολικός αρχιεπίσκοπος Κρήτης Αλέξανδρος κατέληξαν σε συμφωνία ως προς το καθεστώς ιδιοκτησίας ορισμένων εκκλησιών που βρίσκονταν στα προάστια του Χάνδακα. Καταρτίστηκε επίσης ο κατάλογος των 130 ιερέων της Κρήτης, που υπάγονταν στη δικαιοδοσία της λατινικής αρχιεπισκοπής. Το σχετικό αρχειακό υλικό δημοσιεύεται στο λατινικό πρωτότυπο και σε ελληνική μετάφραση με σχόλια.