Από προφορικές παραδόσεις ανασυντίθεται η διήγηση του "σκοτωμού του Τσούλη", ενός γενίτσαρου που προκάλεσε την οργή των ελληνορθόδοξων Κρητικών με την ακολασία του και δολοφονήθηκε στην τοποθεσία Σελλί της Χορτασάς στο Λασίθι το 1817. Πρόκειται για ένα αυτοσχέδιο λαϊκό επικοσατιρικό στιχούργημα, που σώζεται και δημοσιεύεται σε αποσπασματική μορφή, με σχόλια και με τις σημαντικότερες παραλλαγές ορισμένων χωρίων του σε υποσημειώσεις. Το ίδιο ιστορικό συμβάν συνδέεται και με το έθιμο του αναθέματος στον τάφο του Τσούλη, το οποίο διατηρούνταν ακόμα ζωντανό στα μέσα του 20ου αιώνα.